Słowieńscy Wieleci to lud, który zamieszkiwał obszary Radgoszczy, na zachód od Pomorza Zachodniego – tereny dzisiejszej Maklemburgii w Niemczech.
Ten plemienny związek państwowy w latach 60. X wieku przeżywał swój szczyt świetności. Lud ten nie znał władzy monarszej, a czcił pogańskie bóstwo Swarożyca. Początkowo Wieleci byli sprzymieżeni z Chechami. Walczący z nimi Mieszko ponosił z początku klęski – w jednej z bitew w 965 roku zginął nawet jego brat nieznany z imienia.
Decyzja Mieszka o przyjęciu chrztu spowodowała liczne zmiany w tej wojnie. Z jednej strony Czechy opowiedziały się po stronie Polaków, a tym samym Wieleci straciły sojusznika. Z drugiej jednak strony wprowadzenie nowej wiary mogło doprowadzić do buntu, szczególnie na terenach Wielkopolski i na Pomorzu gdzie kult boga Swarożyca był silny.
Rok po chcrcie (967r.) doszło do nowego starcia z Wieletami. Na czele potężnych Wolinian stanął Wichman – saski graf, wygnany z Niemiec za przestępstwa polityczne. Wtargnął on głęboko w państwo Polan i 26 IX 967 roku doszło do walnej bitwy na lewym brzegu Warty. Czesi, wraz z 2 hufcami jazdy, byli jednak po polskiej stronie.
Wojska Wieletów zostały zniszczone a sam Wichman zginął z rąk chłopów.
