Warszawa 39. Pierwsze niemieckie bomby spadają na Warszawę w
chwili wybuchu wojny. Naloty na stolicę trwają cały miesiąc. 17 września płonie
Zamek Królewski. Największy nalot ma miejsce 25 września. W bombardowaniu bierze
udział blisko 350 bombowców. Na Warszawę spada prawie 630 ton bomb burzących i
zapalających. W mieście wybucha około 200 pożarów. W płomieniach stają gmachy
publiczne, kościoły, budynki mieszkalne, szpitale pomimo oznaczenia ich
znakami Czerwonego Krzyża. Podczas oblężenia we wrześniu 1939 zniszczeniu ulega
12 procent zabudowy Warszawy.
Obrona Warszawy. Obroną stolicy we wrześniu 1939 roku dowodzi gen. bryg.
Walerian Czuma, od 9 września podległy gen. dyw. Juliuszowi Rómmlowi – dowódcy
Armii „Warszawa”. 8 września odparty zostaje pierwszy atak niemiecki na Ochotę.
Dzień później Niemcy docierają do Placu Narutowicza, jednak Polacy zmuszają ich
do odwrotu. W dniach 17 – 22 września do Warszawy przebijają się wykrwawione w
bitwie nad Bzurą Armie „Poznań” i „Pomorze”. 27 września zapada decyzja o
przerwaniu walki, spowodowana położeniem ludności cywilnej. Następnego dnia
Warszawa kapituluje.
Ludność w obronie Warszawy. Mieszkańcy Warszawy biorą masowy udział w obronie
stolicy. W przededniu wojny w 170 punktach miasta kilkadziesiąt tysięcy
ochotników, w tym wielu wyższych urzędników państwowych, przystępuje do kopania
rowów przeciwlotniczych. Niezbędna jest budowa barykad i zapór
przeciwczołgowych, ponieważ umocnienia polowe znajdują się jedynie na obrzeżach
Warszawy, poza linią obrony miasta. Na prowizorycznie zbudowanych barykadach 7
września 1939 roku zatrzymane zostaje pierwsze natarcie niemieckich czołgów na
Ochocie, co uniemożliwia zdobycie stolicy z marszu.
Wejście Rosjan. 17 września 1939 o 4.00 rano Armia Czerwona przekracza granicę
Rzeczypospolitej. Ludowy komisarz spraw zagranicznych Mołotow informuje, że
Państwo Polskie przestało istnieć. Uderzenie sowieckie pieczętuje przegraną
Polski. Władze polskie wydają dyrektywę, nakazującą unikanie walki z Armią
Czerwoną poza obroną konieczną, nie stwierdzają też stanu wojny pomiędzy Polską
a Związkiem Sowieckim. Wobec zbliżającego się wroga rząd polski nocą z 17 na 18
września ewakuuje się do Rumunii. Związek Sowiecki i III Rzesza 28 września 1939
zawierają zaborczy układ, równoznaczny z IV rozbiorem Polski.
Defilada Niemiecka. Warszawa kapituluje 28 września 1939 roku. 5 października do
Warszawy przyjeżdża Adolf Hitler, by w Alejach Ujazdowskich odebrać defiladę
zwycięskich wojsk. Polskie podziemie decyduje się na dokonanie zamachu na
Führera. Oficer saperów mjr Franciszek Niepokólczycki rozmieszcza 500 kg trotylu
na przewidywanej trasie przejazdu Hitlera, na skrzyżowaniu Al. Jerozolimskich i
Nowego Światu. 5 października Niemcy zamykają część Śródmieścia – Hitler po
defiladzie bez przeszkód dociera na Plac Piłsudskiego. Przyczyny zaniechania
zamachu nie są do dziś dnia jasne.