Zamek zbudowali na sztucznej wyspie, w zakolu rzeki, wśród bagien i mokradeł książęta bytomscy na początku XIV wieku. W 1337 roku przeszedł on w ręce książąt cieszyńskich. Poźniej, od 1443 roku był własnością biskupów krakowskich, książąt siewierskich. Siedziba użytkowana była do roku 1807.
Początkowo była to budowla o konstrukcji drewniano-kamiennej, pod koniec XIV wieku po pożarze, wzniesiono stołp oraz obronne mury wraz z bramą. W 1444 r zamek zdobył i zajął na rok Mikołaj Raciborski.
W XVI wieku budowla została rozbudowana przez biskupów krakowskich, dołączono mury parkanowe i barbakan. W 1656 roku twierdzę zdobyli i splądrowali Szwedzi. Później ponownie jednak warownię odnowiono.
Zamek złożony jest z czterech jednotraktowych, trójkondygnacyjnych skrzydeł. Pośrodku usytuowany jest wieloboczny, nieregularny dziedziniec. Mury zewnętrzne wzmocniono dziesięcioma trójuskokowymi przyporami. Wieża zwana „Szlachecką” położona w skrzydle północnym o pięciu kondygnacjach, przykryta została barokowym hełmem z latarnią. Przed wieżą znajduje się barbakan zamknięty półkoliście od północy, opatrzony dwoma rzędami strzelnic. Budowla reprezentuje styl renesansowy, z elementami gotyckimi.
Zostaw komentarz