Thietmar był niemieckim kronikarzem. Dzięki jego dziełu wiele dowiadujemy się o zyciu Mieszka I oraz Bolesława Chrobrego.
Thietmar urodził się 25 lipca 975 roku jako syn wpływowego feudała – grafa Zygfryda oraz Kunegundy. Miał pięciorga rodzeństwa – sam był trzecim z kolei synem.
Jego ojciec Zygfryd conajmniej dwukrotnie przebywał na polskich ziemiach. Pierwszy raz w 972 roku kiedy to razem z margrabią Hodonem najechał na Polskę gdzie jako nieliczny ocalał z bitwy pod Cedynią, a następnie ok. roku 990 gdy już jako sojusznik miał pomóc Mieszkowi w wyprawie przeciw Czechom i Wieletom – Niemcy ułożyli się jednak z Czechami i bez walki wrócili do ojczyzny.
Thietmar, przeznaczony do życia duchownego, został wpływowym biskupem merseburskim. Kronikarz, żyjący w tych samych czasach co Bolesław Chrobry, nie był do niego przychylnie nastawiony. Często pisał, że Bolesław „nie dorastał ojcu” gdyż o Mieszku wyrażał się w cieplejszych słowach. Thietmar nie omieszkał również wyrazić swojej dezaprobaty w stosunku do wydarzeń, do których doszło na gnieźnieńskim zjeździe: „Niech Bóg wybaczy cesarzowi, że czyniąc trybutariusza panem, wzniósł go tak wysoko.”
Lech mimo jego niechęci do Bolesława potrafił być szczery i rzetelnie oceniać rzeczywistość. Tak oto opisywał bogactwo Polski: „Trudno uwierzyć i opowiedzieć z jaką wspaniałością przyjmował wówczas Bolesław cesarza i jak prowadził go przez swój kraj aż do Gniezna.” (…) cesarz otrzymał od księcia Bolesława wspaniałe dary i wśród nich, co największą sprawiło mu przyjemność, trzystu pancernych żołnierzy”.
Thietmar zmarł 1 grudnia 1018 roku.