ur. 1032
zm. 14 styczeń 1092
książe morawski 1054-1056, książe czeski 1061-1085, król Czech i Polski 1085-1092 (koronowany).
Wratysław II był drugim synem księcia czeskiego Brzetysława I i Judyty ze Schweinfurtu. Na arenę polityczną wstąpił w 1054r., kiedy jego ojciec wydzielił mu udzielne księstwo na Morawach ze stolicą w Ołomuńcu, którym współrządził wraz z braćmi Konradem i Ottonem.
W 1055r. po śmierci Brzetysława I popadł w spór z jego następcą Spitygniewem, który dążąc do zjednoczenia Czech, w 1056r. wypędził go z kraju. W 1058r. Wratysław powrócił z wygnania, a w 1061r. został księciem zwierzchnim Czech. I on jednak nie uniknął sporów dynastycznych o prymat w Czechach, które prowokowali jego młodsi bracia.
W latach 1068-1072 prowadził wojnę z Bolesławem II Szczodrym o Śląsk, w Niemczech wspierał Henryka IV, w latach siedemdziesiątych udzielając mu schronienia w Czechach. W 1078-1079 poparł Władysława I Hermana w jego staraniach o tron w Polsce, być może popierał również bunt przeciw Bolesławowi II. Dzięki zasługom dla cesarza w 1085r. na synodzie w Moguncji został obdarowany dożywotnim tytułem króla Czech i Polski. Henryk IV chciał tym samym uzmysłowić papieżowi, że nie tylko on jest szafarzem koron w Europie oraz, że uważa ziemie polskie za swoje lenno.
Uroczysta koronacja Wratysława II i jego żony Świętosławy, córki Kazimierza I Odnowiciela odbyła się w katedrze św. Wita w Pradze 15 czerwca 1086r. Dokonał jej arcybiskup Trewiru Egilbert.
Decyzja cesarska, a także koronacja władcy czeskiego spowodowały, że Władysław I Herman zaczął usilne starania o zmianę wizerunku państwa polskiego na arenie międzynarodowej. Sprowadził do kraju Mieszka Bolesławowica, wystarał się o zbliżenie polityczne z cesarzem poprzez małżeństwo z Judytą Salicką.
W tym samym czasie król Wratysław II nie czując się na siłach w podołaniu zadania opanowania Polski, a w szczególności Małopolski i Śląska zadowolił się trybutem płaconym mu przez księcia polskiego. Miał również ważniejsze sprawy na głowie we własnym państwie, w którym starał się zapewnić sobie pełnie władzy na Morawach. W 1091r. po nieudanej kampanii wojennej doszedł do porozumienia z bratem Konradem, któremu obiecywał sukcesje po swojej śmierci.
Został pochowany w kolegiacie Świętych Piotra i Pawła w Wyszehradzie (Praga).